Tuesday, October 18, 2011

ഇതിഹാസം

1.
ഒന്നുമേ മിണ്ടിയില്ലെങ്കിലും നീ
നിന്റെ കണ്ണാലെയെല്ലാമേ   ചൊല്ലി
എത്രയോ കാലം തപം കൊണ്ടുള്ളി -
ലുളി  വീഴ്ത്തി ചെത്തി കൊത്തിയ രൂപം. 

2.
പെട്ടു പോയി നിന്‍ കണ്പീലി കുരുക്കി -
ലൊട്ടു നേരം  ഇമയനങ്ങാത്ത മാത്രകള്‍ 
മിഴിയാഴത്തണുപ്പിലാഴ്ന്നകം കുളിരുമ്പോള്‍ 
വഴി തുറക്കുന്നൂ മൃദുമന്ദഹാസം.

3.
അപരന്‍റെ കണ്ണില്‍ കവിത വിരിയിക്കുവോള്‍ 
കനകമാനിനെ ഹൃദയ തടത്തിലേക്കു അയക്കുകയാണ്
ഒപ്പമൊരു അതിവേഗശരവും.




1 comment:

ബിന്ദു .വി എസ് said...

നിത്യ തപസ്സിന്‍ കാനനങ്ങളില്‍ കനക മാനുകള്‍ വന്നെത്തി നോക്കില്ല.അവിടെ അപരന്‍റെ കണ്ണുകളിലെ കവിതയായി അവള്‍ മാറില്ല.ഭ്രമങ്ങളുടെ മാരീചന്മാര്‍
വേഷം മാറിയെത്തുമെന്നു ഇതിഹാസം പറയുന്നതിനാല്‍ .അവള്‍ നിഴലുകളുടെ ഓരം ചേര്‍ന്ന് നടക്കും .അതീവ ജാഗ്രതയോടെ ..പുതിയ ഇതിഹാസം പിറക്കുമെന്ന് പറയുന്നത് അതിനാലാണ് .