Tuesday, August 30, 2016

പനിയോണം

പനിയുടെ വിരലുകള്‍ ചുളളിക്കമ്പുകളാണ്
പെട്ടെന്ന് തുമ്പുകളില്‍ ജ്വാല പൂക്കും
വിരലുകള്‍ അടുപ്പിക്കുകയും അകറ്റുകയും ചെയ്യുക
അഗ്നിക്കോലങ്ങളുടെ നൃത്തച്ചുവടുകള്‍
ശിരസില്‍ അനുഗ്രഹസ്പര്‍ശം


പനിയുടെ വിരലുകള്‍ ഇലകൊഴിഞ്ഞ ചില്ലകളാണ്
ശൈത്യത്തിന്റെ ഉറക്കറകളിലേക്ക് തുമ്പില്‍ നിന്നും
ഓര്‍മയുടെ മഞ്ഞുതുളളികള്‍ ഇറ്റു വീഴും
പുതച്ചുകിടക്കാം
സ്മരണശ്മശാനത്തിലെ താരാട്ടുതൊട്ടിലില്‍ .


പനിയുടെ കാക്കവിരലുകളോരോന്നും തൊട്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്
ഇതമ്മ,  
ഇതച്ഛന്‍,  
ഇത് ചേച്ചി,  
ഇത് വല്യമ്മച്ചി,  
ഇത് ...?


ആഘോഷങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞ്

തിരികെ വരുമ്പോള്‍
പനിയുടെ അവസാന വിരലിന് നീ പേരിടണം



2 comments:

ബിന്ദു .വി എസ് said...

ഓരോ പനിക്കുളിരിലും ഒരു തലോടല്‍ ഒപ്പമുണ്ടാവും .നെറുകയില്‍ പച്ചില പുരട്ടുന്നത് പോലെ ഒരു ചുംബനം വീണലിയും . പനിയുടെ എല്ലാ വിരലുകളിലും ജീവിതത്തിന്റെ സ്നേഹ വലയങ്ങള്‍ മാത്രമാണ് ആഘോഷ മായി ഉണ്ടാവുക .നല്ല കവിത

ബൈജു മണിയങ്കാല said...

ഹാ പനിയുടെ അവസാന വിരലിനു അവളിടുന്ന പേര് സുന്ദരം മാഷേ